Zwiększona lokalna produkcja składników dopełniacza w małych jelitach pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna ad

Jako znacznik objętości wykorzystano znakowany 14C glikol polietylenowy, a fenolosulfoftaleinę jako marker drożności proksymalnego balonu.7 Podana objętość płynu perfuzyjnego wynosiła 60 ml na 20 minut, a objętość odzyskiwanego wycieku wynosiła średnio 59 i 57 ml na 20 minut odpowiednio w grupie kontrolnej iu pacjentów. Próbki przechowywano zamrożone w temperaturze -70 ° C aż do ich analizy. Ponieważ na niektóre testy może mieć wpływ nawet niewielka ilość proteaz, do wszystkich próbek dodawano 2 mmole fluorku fenylometylosulfonylu na litr (Sigma Chemical, St. Louis), a następnie rozmrażano na lodzie i analizowano. Składniki dopełniacza C3, C4 i czynnik B zmierzono za pomocą testów immunoenzymatycznych związanych z hamowaniem. Test na C3 został opisany w innym miejscu.12 Podobne testy opracowano dla C4 i czynnika B. C3 (3 .g na mililitr), C4 (1 .g na mililitr) i czynnik B (1 .g na mililitr) zostały wstępnie adsorbowane na powierzchni studzienek płytek do mikromiareczkowania w objętości 200 .l soli fizjologicznej buforowanej fosforanem przez noc w 4 ° C. Pięć mikrolitrów każdej próbki rozcieńczono 20-krotnie w buforze roboczym uzupełnionym 2 mmolami fosforanu fenylometylosulfonylu na litr i 50 .l stałych dawek króliczych przeciwciał IgG przeciwko C3c, C4 lub czynnikowi B inkubowano w temperaturze pokojowej przez 60 minut. Przeciwciała anty-C3c skoniugowano z peroksydazą chrzanową. Zastosowanym buforem roboczym była sól fizjologiczna buforowana fosforanem zawierająca 0,1% polisorbatu (Tween 20, vol / vol) i 0,1% albuminy surowicy bydlęcej (wt / vol). Sto mikrolitrów IgG przeciwko śwince skoniugowanej z peroksydazą chrzanową związano ze związanymi przeciwciałami skierowanymi przeciw czynnikowi dopełniacza (DAKO-Immunoglobulins, Roskilde, Dania) przez 60 minut w temperaturze pokojowej. Próbki od pacjentów i kontrolnych mierzono kolejno, aby uniknąć różnicowania z dnia na dzień. Możliwość zastosowania testów na płynie jelitowym potwierdzono eksperymentami rozcieńczania i odzyskiwania, które wykazały aktywność równoległą do krzywych standardowych i całkowite odzyskiwanie dodanych białek. Nie zredukowane próbki płynu z jelita czczego analizowano również za pomocą elektroforezy w żelu poliakryloamidowym z dodecylosiarczanem sodu (SDS-PAGE) w 12 procentach żelu na urządzeniu Phast-system (Pharmacia), 13, po którym następowała metoda Western blot.14. C3 i czynnik B były przygotowany jak wcześniej opisano. 15, 16 C4 był prezentem od Dr Gösta Eggertsen (Wydział Chemii Klinicznej, Huddinge University Hospital, Huddinge, Szwecja). Albuminę mierzono za pomocą testu radioimmunologicznego (Pharmacia).
Pomiary przeprowadzono na dwóch losowo wybranych próbkach perfuzatu z każdego osobnika. Próbki odrzucano, jeśli ich stężenie fenolosulfonoftaleiny przekraczało 5 procent stężenia markera po podaniu do żołądka, stężenie glikolu polietylenowego [14C] mniej niż 80 procent stężenia markera po wlewie do odcinka jelita czczego, lub odzyskaną objętość (w ciągu 20 minut) mniej niż 80 procent objętości wprowadzonej do odcinka jelita czczego w tym samym okresie. Wyniki wyrażono jako średnią arytmetyczną z dwóch próbek.
Szybkość sedymentacji erytrocytów oznaczono metodą Westergrena; zmienna ta, liczba leukocytów i hemoglobina, orosomuloid (glikoproteina kwasu .1, znajdowana w osoczu), kwas foliowy, poziom cynku w surowicy i poziom żelaza w surowicy zostały zmierzone w Wydziale Chemii Klinicznej Szpitala Uniwersyteckiego w Uppsali.
Bezwzględne szybkości wydzielania obliczano po korekcie utraty aktywności L4C, zgodnie ze standardowymi równaniami, a szybkość wydzielania wyrażano jako ilość wydzielaną na centymetr jelit na godzinę.17 Wyniki wyrażono jako średnie . SEM.
[przypisy: komorowskiego kraków przychodnia, optimed nowy sącz, klinika uzdrowiskowa pod tężniami ]