Wpływ haplotypów VKORC1 na regulację transkrypcji i dawkę warfaryny ad

Kilka rzadkich mutacji, które prowadzą do zmian aminokwasów w białku VKORC1, zostało odkrytych u pacjentów opornych na warfarynę, ale nie w populacji ogólnej4, co sugeruje, że warianty regionu kodującego VKORC1 są wyjątkowo szkodliwe i prawdopodobnie nie wyjaśniają typowej zmienności. w dawce warfaryny (2 do 10 mg na dobę) u poszczególnych pacjentów. Ostatnio stwierdzono, że pojedynczy, niekodujący polimorfizm wiąże się z dawką warfaryny w normalnym zakresie dawek 6, co sugeruje, że inne regulacyjne polimorfizmy w VKORC1 mogą wpływać na farmakodynamiczną odpowiedź na warfarynę. Celem tego badania było sprawdzenie, czy inne polimorfizmy w regionach niekodujących lub ich unikalne kombinacje haplotypów przyczyniają się do zmienności dawki podtrzymującej warfaryny. Dodatkowe cele polegały na badaniu specyficznych dla populacji różnic w zakresie wymagań dotyczących dawkowania warfaryny oraz w celu zbadania mechanizmów molekularnych leżących u podstaw istotnych efektów VKORC1.
Metody
Pacjenci
Badanie zostało zaaprobowane przez komisje przeglądowe dla ludzi z University of Washington, Seattle i Washington University, St. Louis. Wszyscy pacjenci uczestniczący w badaniu wyrazili pisemną świadomą zgodę.
Pierwotna populacja badana z Centrum Medycznego Uniwersytetu Waszyngtońskiego składała się z tych samych pacjentów, którzy byli uprzednio badani w celu oceny związku między wariantami CYP2C9 a wynikami leczenia przeciwzakrzepowego.2 Pacjenci byli rekrutowani z klinik antykoagulacyjnych prowadzących farmację powiązanych z ośrodkiem. Kryteria włączenia były potwierdzoną datą początkowej ekspozycji na warfarynę, obecną terapię przeciwzakrzepową i wiek 18 lat lub starszy. Kryteriami wyłączającymi były pochodzenie azjatyckie lub afrykańskie (36 pacjentów), zarządzanie przez telefon, a nie osobiście (185), brak ustnej i pisemnej zgody (5), brak próbki krwi (3) i brak potwierdzonej daty początkowej ekspozycja na warfarynę (11). W sumie 186 pacjentów z tej populacji kwalifikowało się do badania.
Wtórna populacja pacjentów składała się z pacjentów w wieku 18 lat lub starszych, których terapia warfaryną była prowadzona w jednej z klinik antykoagulacyjnych powiązanych z Barnes-Jewish Hospital w Washington Medical Medical Center, jak opisano wcześniej.7 Kryteria wykluczenia dla tej populacji były pozaeuropejskie. rodowe pochodzenie (139 pacjentów) i brak ustnej i pisemnej zgody (17 pacjentów). My prospektywnie podążaliśmy za 47 pacjentami, którzy niedawno rozpoczęli terapię warfaryną, dopóki nie przyjmowali dawki podtrzymującej. W badaniu wzięło udział 368 pacjentów z tej populacji.
Zbieranie danych klinicznych
Zbieranie danych z pierwotnej populacji pacjentów składało się z przeglądu dokumentacji medycznej w szpitalu i ambulatoryjnej. Dwóch wyszkolonych analityków zebrało dane za pomocą standardowych formularzy. Baza danych antykoagulacyjnych z University of Washington Medical Center została wykorzystana w celu uzyskania informacji na temat międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (INR), dziennej dawki warfaryny oraz stosowania leków na receptę i leków dostępnych bez recepty. Dobową dawkę podtrzymującą warfaryny zdefiniowano jako dawkę w trzech kolejnych wizytach kliniki, w których pomiar INR mieścił się w zakresie terapeutycznym
[przypisy: akupunktura lubin, nacięcie błony bębenkowej, torbiel wargi dolnej ]
[podobne: akupunktura lubin, anna dziewit wikipedia, salve widzew ]