Rozpowszechnienie i leczenie zaburzeń psychicznych w latach 1990-2003

Raport amerykańskiego lekarza naczelnego na temat zdrowia psychicznego1 oraz nowa komisja prezydenta ds. Zdrowia psychicznego2 wzywały do rozszerzenia leczenia zaburzeń psychicznych. Planowanie tego rozszerzenia wymaga dokładnych danych na temat rozpowszechnienia i wskaźnika leczenia zaburzeń psychicznych. W latach osiemdziesiątych badanie Epidemiologic Catchment Area (ECA) wykazało, że 29,4 procent dorosłych badanych miało zaburzenia umysłowe w ciągu 12 miesięcy przed rozmową (określaną jako 12-miesięczna choroba psychiczna ), zgodnie z do kryteriów Podręcznika diagnostyczno-statystycznego zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, wydanie trzecie (DSM-III) .3 Jedna piąta z 12-miesięcznym zaburzeniem otrzymała leczenie. Połowa osób, które otrzymały leczenie, nie spełnia kryteriów 12-miesięcznego zaburzenia zgodnie ze Studium ECA lub DSM-III. Dziesięć lat później, National Comorbidity Survey (NCS) stwierdził, że 30,5 procent osób w wieku od 15 do 54 lat miało warunki spełniające kryteria 12-miesięcznego zaburzenia psychicznego zgodnie z kryteriami zmienionego DSM-III (DSM- III-R) .4 Czwarta z tych osób otrzymywała leczenie. Mniej więcej połowa osób, które otrzymały leczenie, nie spełniała kryteriów 12-miesięcznego zaburzenia psychicznego według NCS lub DSM-III-R. Wyniki badania ECA i NCS nie są już ważne ze względu na zmiany w zakresie świadczenia opieki psychiatrycznej. Administracja ds. Nadużywania Substancji i Mentalnych Usług Zdrowotnych stwierdziła, że coroczne wizyty u specjalistów od zdrowia psychicznego (tj. Psychiatrów i psychologów) wzrosły o 50 procent w latach 1992-2000.5 Badanie National Ambulatory Medical Care wykazało, że liczba osób leczonych z powodu depresji potroiła się w 1987 r. oraz 1997.6. Badanie społecznościowe Fundacji Roberta Wooda Johnsona wykazało, że liczba osób z poważną chorobą psychiczną, które były leczone przez specjalistę, wzrosła o 20 procent w latach 1997-2001.
Celem naszego badania było przedstawienie pełniejszych danych na temat tendencji krajowych w odniesieniu do rozpowszechnienia i wskaźnika leczenia 12-miesięcznych zaburzeń psychicznych opartych na NCS, przeprowadzonych w latach 1990-1992,4 i NCS-Replication (NCS-R) , przeprowadzone w latach 2001-2003. W naszym badaniu, w przeciwieństwie do badania przeprowadzonego przez Administrację ds. Nadużywania Substancji i Mentalnej Opieki Zdrowotnej oraz Ankiety Ambulatoryjnej Opieki Społecznej, zbadaliśmy dane dotyczące wskaźnika leczenia w systemie opieki zdrowotnej i poza nim. W przeciwieństwie do Community Tracking Survey, które zawierało jedynie przybliżone dane oparte na wskaźnikach prewalencji, nasze badanie analizowało szczegółowe oceny diagnostyczne.
Metody
Próbki
NCS i NCS-R są ogólnokrajowymi reprezentatywnymi ankietami przeprowadzanymi w domu przez respondentów w wieku od 15 do 54 lat (NCS) lub w wieku 18 lat i starszych (NCS-R). W NCS wskaźnik odpowiedzi wynosił 82,4 procent, a całkowita liczba zakończonych wywiadów wynosiła 8098; w NCS-R odsetek odpowiedzi wynosił 70,9 procent, a całkowita liczba zakończonych wywiadów wynosiła 9282,4,8. Wszyscy respondenci przeprowadzili wywiad diagnostyczny, który skupiał się na zaburzeniach psychicznych. Respondenci, którzy otrzymali diagnozę zaburzenia psychicznego i losowo wybraną podgrupę tych, którzy nie zostali przesłuchani, aby ocenić czynniki ryzyka, leczenie i konsekwencje zaburzenia psychicznego
[podobne: komorowskiego kraków przychodnia, złamanie podstawy czaszki, cholangiografia ]
[więcej w: euromedic wrocław, komorowskiego 12 kraków, komorowskiego kraków przychodnia ]