Rozpowszechnienie i leczenie zaburzeń psychicznych w latach 1990-2003 czesc 4

Leczenie zaburzeń 12-miesięcznych w zależności od ciężkości i sektora usług w zakresie zdrowia psychicznego wśród 5388 respondentów ankiety na temat współuczestnictwa w chorobach współchorobowych (NCS), 1990 -1992 i 4319 respondentów do replikacji w sprawie badania współwystępowania na miedzyborach (NCS-R), 2001 -2003. Częstość leczenia zaburzeń emocjonalnych w ciągu 12 miesięcy poprzedzających wywiad wynosiła 12,2 procent w latach 1990-1992 i 20,1 procent w latach 2001-2003 (współczynnik ryzyka 1,65, p <0,001) (tabela 1). Związek między większym nasileniem a przyjęciem leczenia był dodatni, znaczący (P <0,001) i nie różnił się w czasie. W zebranych danych było ono jednak umiarkowanie umiarkowane, jednak obliczone z użyciem współczynnika kontyngencji Pearsona (polichotomiczne wydłużenie współczynnika phi 0,14). Tylko niewielka liczba respondentów z poważnym zaburzeniem psychicznym otrzymywała leczenie (24,3% w latach 1990-1992 i 40,5% w latach 2001-2003). Około połowa osób, które otrzymały leczenie (49,0 procent w latach 1990-1992 i 49,9 procent w latach 2001-2003) nie miało żadnego z rozważanych tutaj zaburzeń (Tabela 1). Tendencje w tempie leczenia według sektorów usług w zakresie zdrowia psychicznego były podobne do ogólnych tendencji pod dwoma względami (tabela 1). Po pierwsze, nasilenie zaburzenia było istotnie związane z szybkością leczenia (P <0,001), a po drugie, związek ten nie zmieniał się znacząco w czasie. Znaczącą różnicę w tych tendencjach stwierdzono w sektorach (P <0,001). W sektorze ogólnych usług medycznych wskaźnik leczenia wzrósł z 3,9 procent do 10,0 procent (wskaźnik ryzyka 2,59), w tym w usługach psychiatrycznych wzrósł z 2,4 procent do 5,2 procent (wskaźnik ryzyka, 2,17), a w sektorze innych usług w zakresie zdrowia psychicznego zwiększył się z 5,3% do 8,4% (wskaźnik ryzyka 1,59). W sektorze usług ludzkich wzrósł z 2,6 procent do 3,5 procent (wskaźnik ryzyka 1,32, P = 0,07), stopa w sektorze uzupełniających alternatywnych usług medycznych spadła z 3,3 procent do 2,7 procent (współczynnik ryzyka, 0,81; P = 0,07).
Zmiana w dystrybucji leczenia między sektorami nastąpiła z powodu różnic w obrębie sektorów. Dystrybucja leczenia w sektorze ogólnych usług medycznych wzrosła z 31,5% do 49,6% (P <0,001), w tym w usługach psychiatrycznych z 19,6% do 25,8% (P = 0,007), w porównaniu z innymi usługami zdrowia psychicznego z 43,5. procent do 41,9 procent (P = 0,59), w tym z usług człowieka z 21,5 procent do 17,2 procent (P = 0,11), a w uzupełnieniu alternatywnych usług medycznych z 26,8 procent do 13,2 procent (P <0,001). Zmiany w dystrybucji nie różniły się istotnie w zależności od nasilenia zaburzenia.
Zmienne socjodemograficzne i leczenie
Tabela 2. Tabela 2. Charakterystyka socjodemograficzna, które były predyktorami przyjęcia leczenia z powodu 12-miesięcznych zaburzeń psychicznych w ogólnej próbie 9707 respondentów oraz jako odsetek leczenia zapewnionego we wszystkich sektorach usług. Przeanalizowaliśmy związki pomiędzy siedmioma zmiennymi socjodemograficznymi a miarami sześciu sektorów, w których przeprowadzono leczenie (Tabela 2)
[podobne: zatoka jamista, nierówne wargi sromowe mniejsze zdjęcia, tętniak wątroby ]
[przypisy: akupunktura lubin, anna dziewit wikipedia, salve widzew ]