Niezależne genetyczne początki wyraźnych ognisk nowotworów w wieloogniskowym brodawkowatym raku tarczycy ad

W związku z tym, w celu określenia pochodzenia komórek nowotworowych, badania nad wzorcami inaktywacji chromosomu X mają przewagę nad metodami porównywania specyficznych zmian w DNA lub ekspresji genów w raku brodawkowatym. Takie zmiany mogą pojawić się jako późne zdarzenia w oddzielnych subklonach jednego oryginalnego guza13,28 i prowadzić do błędnej interpretacji, że klonalne ogniska nowotworów nie są powiązane. Analizy brodawkowatych raków tarczycy, w tym wzorców inaktywacji chromosomów29 i doniesienia o unikalnych klonalnych zmianach genetycznych, takich jak rearanżacje genu RET i NTRK1 oraz mutacje BRAF, 3,6-8,13,30,31, wykazały, że wiele (i prawdopodobnie wszystkie ) takimi nowotworami są nowotwory monoklonalne. Aby zbadać, czy odrębne nowotwory w wieloogniskowym brodawkowatym raku tarczycy powstają niezależnie, porównaliśmy specyficzne wzory monoklonalnej inaktywacji chromosomu X ognisk nowotworu u pacjentów z tym nowotworem.
Metody
Próbki nowotworowe
Tabela 1. Tabela 1. Specyficzne klonalne schematy X-chromosomów i cechy wieloogniskowych raków brodawkowatych tarczycy. Próbki nowotworów od kobiet po wycięciu tarczycy do leczenia brodawkowatego raka tarczycy uzyskano zgodnie z protokołami zatwierdzonymi przez instytucjonalną komisję rewizyjną każdego ośrodka. Pacjenci wyrazili świadomą zgodę zgodnie z tymi protokołami. Pacjenci z wieloma odrębnymi ogniskami raka brodawkowatego tarczycy zostali wybrani do badania, a identyfikacja tkanki guza i zdrowej tkanki w każdej próbce została określona przez jednego patologa wewnątrzwydzielniczego. Rozmiary i umiejscowienie odrębnych ognisk guza dla wszystkich 10 pacjentów nadających się do analizy pokazano w Tabeli 1. Bloki parafiny pocięto na odcinki 12 .m i umieszczono na czystych, niepowlekanych szkiełkach mikroskopowych. Próbki odparafinowano w ksylenie i ponownie uwodniono w gradiencie etanolu. Duże guzy, w których można było łatwo uwidocznić marginesy guza, były rażąco mikroskopijnie zsunięte ze szkiełka, podczas gdy małe guzy lub o istotnym składniku zapalnym lub zrębu poddawano mikrodyssekcji laserowej (Pix Cell II, Arcturus) w celu wychwycenia wzbogaconej populacji nowotworowej. komórki.
Ekstrakcja DNA
Rzadko rozcięta tkankę inkubowano w 100 do 200 .l TE9 (0,5 M TRIS, 0,2 M EDTA, 0,01 M chlorek sodu i procent dodecylosiarczanu sodu, pH 9,0) plus 0,2 mg proteinazy K (Invitrogen) przez cztery noce w 55 ° C. DO. Świeża proteinaza K była dodawana codziennie. Czapeczki do mikrodysokacji laserowej inkubowano do góry dnem przez dwie noce w 37 ° C, wirowano i poddawano trawieniu przez dwa dodatkowe dni w temperaturze 55 ° C. Świeża proteinaza K była dodawana codziennie. Żywicę Chelex 100 (Bio-Rad) dodano do każdej próbki i inkubowano przez godzinę, a supernatant usunięto. DNA ekstrahowano za pomocą fenolu-chloroformu i zatężono za pomocą strącania etanolem. DNA ponownie zawieszono w TRIS-EDTA (10 mM chlorowodorek TRIS i mM EDTA, pH 8,0).
Test trawienia HUMARA
Użyliśmy testu reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR) na inaktywację chromosomu X w oparciu o gen ludzkiego receptora androgenowego związanego z chromosomem X (HUMARA). W monoklonalnym guzie kobiety, wszystkie komórki nowotworowe mają taką samą kombinację aktywnych i nieaktywnych chromosomów X.
[patrz też: rzepka dwudzielna, cholecystografia, nacięcie błony bębenkowej ]
[więcej w: euromedic wrocław, komorowskiego 12 kraków, komorowskiego kraków przychodnia ]