Karta kardiotoksyczności ostrej doksorubicyny

Poprzednio zdrowa 78-letnia kobieta wykazywała zaczerwienienie twarzy, kołatanie serca, biegunkę i uogólnione osłabienie. Poziom serotoniny w surowicy był znacznie podwyższony (2233 ng na mililitr, normalny, <180), podobnie jak wydalanie z moczem kwasu 5-hydroksyindolooctowego (5-HIAA) (118,7 mg na 24 godziny, normalny, <6,0) i obliczona tomografia Badanie (CT) wykazało masę jelita cienkiego, 3 cm na 2,5 cm, z wieloma zmianami wątrobowymi. Biopsja cienkoigłowa wykazała obecność komórek barwiących cytokeratynę i chromograninę, które są charakterystyczne dla raka rakowiaka. Pomimo comiesięcznych iniekcji oktreotydu, płukanie pacjenta utrzymywało się, a tomografia komputerowa wykazała powiększenie zarówno masy jelita cienkiego jak i wątroby. Następnie przeszła chemioterapię wątrobowo-tętniczą z użyciem cisplatyny (100 mg), doksorubicyny (50 mg) i mitomycyny (10 mg).
Ostry obrzęk płuc wymagający wentylacji mechanicznej rozwinął się 30 godzin po chemobolizacji. Dekompensacja ta była związana z kwasicą mleczanową, niewydolnością nerek (szczytowy poziom kreatyniny w surowicy, 4,6 mg na decylitr), podwyższonym poziomem enzymu sercowego (kinaza kreatynowa, 668 jednostek na litr, izoenzym MB kinazy kreatynowej, 48,8 ng na mililitr, troponina I, 20,64 ng na mililitr [normalny, <1,50]) i znacząco zwiększony poziom peptydu natriuretycznego typu mózgowego (3330 pg na mililitr, normalny, <100). Echokardiografia przezklatkowa wykazała ciężką globalną dysfunkcję lewej komory z frakcją wyrzutową wynoszącą 10 procent. Cewnikowanie serca ujawniło prawidłowe tętnice wieńcowe i poważnie obniżoną pojemność minutową serca (indeks sercowy, 1,0 litra na minutę na metr kwadratowy, normalny,> 2,8). Wprowadzono wewnątrzaortalną pompę balonową, a pacjent miał znaczną poprawę kliniczną i mógł zostać ekstubowany 48 godzin później. Została wypisana tydzień później po otrzymaniu karwedilolu i enalaprylu. Inny echokardiogram uzyskany cztery tygodnie później wykazał, że frakcja wyrzutowa lewej komory wzrosła do 45 procent.
Chemioterapia tkanek wątrobowo-tętniczych stała się przyjętym sposobem leczenia pacjentów z przerzutowym guzem rakowiaka, zapewniającym długotrwałe łagodzenie objawów i kontrolę wzrostu nowotworu.1 Kardiotoksyczność związana z podawaniem doksorubicyny najczęściej objawia się kardiomiopatią przewlekłą zależną od dawki i ostrą. Skutki, w tym niewydolność lewej komory, są rzadkie. [23] Zgodnie z naszą wiedzą, nie było wcześniejszych doniesień o ostrej kardiotoksyczności po chemioterapii wątrobowo-tętniczej za pomocą antracyklinowego środka przeciwnowotworowego.
Dowody na martwicę mięśnia sercowego i ostrą dysfunkcję mięśnia sercowego rozwinęły się u naszego pacjenta po podaniu doksorubicyny w pojedynczej dawce znacznie poniżej tego, co zwykle wiąże się z działaniem kardiotoksycznym. Szybka poprawa funkcji lewej komory obserwowana u tego pacjenta w ciągu czterech tygodni sugeruje, że znaczące oszołomienie mięśnia sercowego było obecne. Chociaż jest to bardzo rzadkie, należy rozważyć wystąpienie ostrej odwracalnej niewydolności lewej komory u pacjentów, u których niewydolność oddechowa lub wstrząs wystąpił po podaniu nawet pojedynczej dawki doksorubicyny.
Emil R. Hayek, MD
Eric Speakman, MD
Esther Rehmus, MD
Akron General Medical Center, Akron, OH 44307
[email protected] com
3 Referencje1 Roche A, Girish BV, de Baere T, i in. Cewnikowanie tętnicze przezcewnikowe jako leczenie pierwszego rzutu w przypadku przerzutów wątrobowych z nowotworów endokrynnych. Eur Radiol 2003; 13: 136-140
Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Pojedyncza PK, Iliskovic N. Kardiomiopatia indukowana przez Doksorubicynę. N Engl J Med 1998; 339: 900-905
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
3. Shan K, Lincoff AM, Young JB. Cardiotoksyczność antracyklinowa. Ann Intern Med 1996; 125: 47-58
Web of Science MedlineGoogle Scholar
(27)
[podobne: amlodypina, złamanie spiralne, nierówne wargi sromowe mniejsze zdjęcia ]
[przypisy: ziarnina w uchu, kaszel psychogenny, pramolan skutki uboczne ]