Kabergolina plus Lanreotyd dla ektopowego zespołu Cushinga

Ektopowy zespół kortykotropinowy, rzadka przyczyna przewlekłego endokrynnego hiperkortyzolizmu, odpowiada za 15 do 20 procent zespołu Cushinga zależnego od kortykotropiny i 5 do 10 procent przypadków zespołu Cushinga ogółem.1,2 Zespół ten jest często związany z wydzielaniem kortykotropiny w płucach rakowiaki. Leczeniem z wyboru w przypadkach, w których zespół jest związany z rakowiakiem płuc, jest operacja, ale wskaźnik powodzenia operacji jest ograniczony ze względu na utrzymywanie się pozostałości nowotworu, 3, co często wymaga paliatywnego leczenia medycznego, aby zahamować wydzielanie kortyzolu nadnerczy. Stwierdzono, że analogi somatostatyny są skuteczne w kontrolowaniu wydzielania kortykotropiny 4 przez rakowiak; w przeciwieństwie do tego, agoniści dopaminy nie byli używani w leczeniu ektopowego zespołu kortykotropinowego. W niniejszym raporcie opisujemy pacjenta z zespołem ektopowej kortykotropiny z powodu nowotworu płuc. Po operacji nie powiodło się, udało się to z powodzeniem za pomocą długo działającego analogu somatostatyny, razem z długo działającym agonistą dopaminy.
Figura 1. Figura 1. Poziom kortyzolu w moczu po różnych terapiach u pacjenta z ektopowym zespołem kortykotropinowym związanym z rakowiakiem płucnym wydzielającym kortykotropinę. LAN oznacza lanreotyd i kabergolinę CAB.
35-letni mężczyzna miał kliniczny obraz sugerujący ektopowy zespół kortykotropinowy związany z guzem rakowiaka; testy biochemiczne i hormonalne potwierdziły rozpoznanie. Scyntygrafia z receptorem somatostatyny ujawniła nieprawidłowy wychwyt w okolicy przedczołowej lewego płuca, a tomografia komputerowa (CT) ujawniła guza płuca. Przeprowadzono torakotomię i potwierdzono obecność atypowego raka rakowiaka o dodatnim działaniu kortykotropowym. Po chirurgicznym usunięciu guza utrzymywał się zespół Cushinga, ze zwiększonym poziomem kortyzolu w osoczu i zwiększonym wydalaniem kortyzolu z moczem. Scyntygrafia z somatostatyną wykazała utrzymujący się nieprawidłowy wychwyt w lewym płucu, chociaż CT klatki piersiowej nie wykazało żadnych nieprawidłowości. Ponieważ reoperacja nie była możliwa, rozpoczęto terapię z użyciem lanreotydu analogu somatostatyny (90 mg na miesiąc) na podstawie pozytywnych wyników scyntygrafii. Po sześciu miesiącach kortykotropina i wydzielanie kortyzolu zmniejszyły się, ale przestały reagować na leczenie, a po roku terapia lanreotydem została zatrzymana. Ponieważ analiza odwrotnej transkryptazy-reakcji łańcuchowej-reakcji receptora somatostatyny i ekspresji receptora dopaminy w próbce guza ujawniła ekspresję receptora dopaminy D2 oprócz ekspresji podtypu receptora somatostatyny podtypu 5, agonistę dopaminy z kabergoliną (7 mg na tydzień) ) został zainicjowany. Po sześciu miesiącach, kortykotropina i wydzielanie kortyzolu normalizowały się, ale następnie przestały reagować ponownie, a podawanie kabergoliny zostało zatrzymane po roku. W końcowej próbie leczenia farmakologicznego rozpoczęto leczenie skojarzone kabergoliną i lanreotydem w oparciu o udokumentowane interakcje między receptorem dopaminowym D2 a podtypem receptora somatostatyny 5.5. Kortykotropina i wydzielanie kortyzolu szybko normalizowały się i pozostawały prawidłowe, podobnie jak kortykotropina i układ moczowy w osoczu. poziom kortyzolu (Ryc. 1).
Ten przypadek dokumentuje długoterminową skuteczność skojarzonego leczenia z analogiem somatostatyny i agonistą dopaminy u pacjenta, który nie miał już odpowiedzi na żaden z tych leków, i popiera hipotezę, że somatostatyna i receptory dopaminy oddziałują, a agoniści somatostatyny i dopaminy mogą nasilać działania.
Rosario Pivonello, MD, Ph.D.
Federico II University, 80131 Neapol, Włochy
[email protected] to
Doktor Diego Ferone, Ph.D.
University of Genoa, 16132 Genua, Włochy
Steven WJ Lamberts, MD, Ph.D.
Erasmus Medical Center, 3015 GD Rotterdam, Holandia
Annamaria Colao, MD, Ph.D.
Federico II University, 80131 Neapol, Włochy
5 Referencje1. Orth DN. Zespół Cushinga. N Engl J Med 1995; 332: 791-803
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Wajchenberg BL, Mendonca BB, Liberman B, i in. Ektopowy zespół hormonu adrenokortykotropowego. Endocr Rev 1994; 15: 752-787
Web of Science MedlineGoogle Scholar
3. Pass HI, Doppman JL, Nieman LK, i in. Leczenie ektopowego zespołu ACTH z powodu rakowiaków piersiowych. Ann Thorac Surg 1990; 50: 52-57
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
4. von Werder K, Muller OA, Stalla GK. Analogi somatostatyny w ektopowej produkcji kortykotropiny. Metabolism 1996; 45: Suppl 1: 129-131
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
5. Rocheville M, Lange DC, Kumar U, Patel SC, Patel RC, Patel YC. Receptory dla dopaminy i somatostatyny: tworzenie hetero-oligomerów o zwiększonej aktywności funkcjonalnej. Science 2000; 288: 154-157
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
(49)
[podobne: cholecystografia, amlodypina, torbiel zastoinowa ]
[hasła pokrewne: akupunktura lubin, anna dziewit wikipedia, salve widzew ]