Hipoterapia terapeutyczna

Rozpoznanie, że niewielkie zmiany temperatury mogą modulować wynik po globalnym lub ogniskowym niedokrwieniu mózgu, lub obu, doprowadziło do zastosowania hipotermii łagodnej do umiarkowanej w celu zmniejszenia urazu reperfuzyjnego w różnych warunkach klinicznych – na przykład po zatrzymaniu akcji serca lub głowie urazu i u noworodków po niedokrwieniu niedokrwiennym wywołanym przez intraportum. Ta książka stanowi jasny przegląd tego typu interwencji i integruje wiele złożonych problemów związanych z jej wdrożeniem w praktyce klinicznej. Chociaż tytuł to terapeutyczna hipotermia, znaczna część książki zajmuje się negatywnymi konsekwencjami hipertermii w progresji uszkodzenia mózgu – efekt, który może być równie ważny jak potencjalne neuroprotekcyjne działanie chłodzenia mózgu. Ten wpływ zmiany temperatury rozciąga się na okres ponownego ogrzania po hipotermii i jest związany z odruchowym obrzękiem mózgu, podwyższeniem ciśnienia wewnątrzczaszkowego i zwiększonym odsetkiem zapalenia płuc.
Chociaż pozornie łatwe do wdrożenia, obniżenie i utrzymanie temperatury rdzenia jest złożone i uruchamia bardzo aktywne procesy termoregulacyjne. Kilka rozdziałów tej książki poświęcono podstawowemu praktycznemu zarządzaniu temperaturą. Na przykład optymalne miejsce, w którym można monitorować temperaturę mózgu, zmienia się i wydaje się być związane ze stopniem hipotermii. Tak więc błona nosowa gardła i błona bębenkowa są najlepszymi miejscami podczas głębokiej hipotermii, podczas gdy standardowe miejsca rdzeniowe zapewniają rozsądne przybliżenie podczas umiarkowanej hipotermii. Ważna jest metoda określania wartości gazometrii krwi tętniczej, ponieważ gdy temperatura ciała jest obniżona, krew staje się bardziej lepka i zwiększa się rozpuszczalność gazów we krwi, wpływając tym samym na poziom pH. Skorygowanie stężenia gazów w temperaturze może spowodować zwiększenie stężenia dwutlenku węgla, co z kolei spowoduje wzrost przepływu krwi w mózgu, natomiast jeśli gaz nie zostanie skorygowany o temperaturę, może to spowodować odwrotny efekt. Zmiany w przepływie krwi w mózgu mogą nasilić trwające uszkodzenie mózgu.
Niektóre rozdziały poświęcono potencjalnym komplikacjom systemowym. Warto zauważyć, że obniżenie temperatury ciała koliduje z szybkością usuwania leków znieczulających i uspokajających, z możliwością przedłużonej sedacji podczas fazy zdrowienia, co może zakłócać ocenę neurologiczną pacjenta hipotermicznego. Rozdział dotyczący nowych metod wywoływania hipotermii, takich jak chłodzenie wewnątrznaczyniowe, wskazuje, że metody te są potencjalnie bardziej korzystne niż obecnie stosowane metody chłodzenia powierzchniowego, ponieważ pożądaną temperaturę rdzenia można osiągnąć szybciej i z większą precyzją.
Kilka rozdziałów omawia kliniczne zastosowanie hipotermii u dorosłych. Krytykiem tej książki jest to, że dwa badania, które wykazały korzyści z umiarkowanej hipotermii – a mianowicie u pacjentów, którzy pozostają w śpiączce po pozaszpitalnym zatrzymaniu krążenia w wyniku migotania komór – są bardzo krótko omówione i znaczenie luźnych obserwacji może zostać pominięte przez zwykłego czytelnika. Odwrotnie, nie jest jasne, dlaczego skromna hipotermia miała ograniczony wpływ na pacjentów z urazowym uszkodzeniem mózgu lub udarem niedokrwiennym, chociaż w obu rozdziałach autorzy zapewniają doskonały przegląd złożonych problemów, które mogą przyczynić się do tej obserwacji. Wreszcie, istnieje ekscytująca możliwość, że hipotermia może zmniejszać rozmiar zawału mięśnia sercowego, chociaż najbardziej skuteczna metoda chłodzenia serca wymaga dalszego wytyczenia.
Mayer i Sessler zasługują na pochwałę za opracowanie doskonałego podręcznika, który powinien służyć zarówno jako źródło wiedzy dla wielu różnych dyscyplin poświęconych neuroprotekcji, jak i iskrze dla przyszłych wysiłków badawczych.
Jeffrey Perlman, MB, Ch.B.
Weill-Cornell Medical Center, Nowy Jork, NY 10021

[hasła pokrewne: zatoka szyjna, złamanie podudzia, złamanie spiralne ]
[patrz też: eskulap oświęcim, inaktywacja chromosomu x, okulux ]