Hipoglikemia podczas biegunki u dzieci – występowanie, patofizjologia i wyniki

W wielu krajach rozwijających się biegunka jest główną przyczyną zgonu u dzieci w wieku od pierwszego do piątego roku życia.1 Dotyczy to również obszarów, na których stosowana była doustna terapia nawadniająca.2, 3 Śmiertelne powikłania biegunki, inne niż odwodnienie , są w większości słabo zrozumiałe. Stwierdzono, że hipoglikemia jest potencjalnie śmiertelnym powikłaniem biegunki zakaźnej zarówno u dobrze odżywionych, jak i słabo odżywionych dzieci.4 5 6 W badaniach, w których uczestniczyła ograniczona liczba pacjentów, hiperinsulinemia nie była uważana za odpowiedzialną za hipoglikemię.4 Trzy z czterech pacjenci poddani autopsji mieli krwotok z nadnerczy lub martwicę, co sugeruje, że niedobory epinefryny i wydzielania kortyzolu były odpowiedzialne za hipoglikemię; z wyjątkiem insuliny nie mierzono jednak stężenia hormonów glukozygulacyjnych w krążeniu4. Dlatego mechanizm hipoglikemii pozostawał niejasny. Aby lepiej zrozumieć hipoglikemię występującą podczas biegunki, ustaliliśmy częstotliwość i wynik hipoglikemii w badaniu prospektywnym 2003 ciężko chorych dzieci z biegunką, które zostały dopuszczone do ośrodka leczenia w ciągu ośmiu miesięcy; badaliśmy również biochemiczne i hormonalne cechy choroby u 46 pacjentów z hipoglikemią iu 25 pacjentów bez hipoglikemii.
Metody
Wybór pacjentów
Badanie to przeprowadzono w Centrum Leczenia Biegunki Międzynarodowego Centrum Badań nad Chorobą Biegunki w Dhace, w Bangladeszu, w okresie od sierpnia 1986 r. Do marca 1987 r. Co roku to centrum leczenia zapewnia bezpłatną opiekę około 70 000 pacjentom z biegunką, 65 z których procent to dzieci poniżej 15 roku życia. Po zbadaniu przez lekarza około 7 procent tych pacjentów, głównie dzieci, jest przyjmowanych do jednostki szpitalnej. Chociaż nie ma sztywnych kryteriów dopuszczenia do jednostki szpitalnej, osoby, które są przyjmowane to na ogół pacjenci w skrajnym wieku, pacjenci z ciężkim niedożywieniem, pacjenci z bardzo wysokim tempem płukania lub ciężkim odwodnieniem lub pacjenci z powikłaniami biegunki.
Aby ustalić częstość występowania hipoglikemii u dzieci z biegunką, wykorzystano reflektometr (Glucochek SC, Medistron, Horsham, Anglia) i paski testowe oksydazy glukozy (Per-Glukotest 20-800R, Boehringer-Mannheim, Mannheim, Republika Federalna Niemiec ) do pomiaru stężenia glukozy we krwi u wszystkich dzieci w wieku poniżej 15 lat, które przyjęto do jednostki szpitalnej. W celu określenia biochemicznych i hormonalnych cech hipoglikemii podjęliśmy również intensywniejsze badania nad podgrupą tych dzieci w wieku od 2 do 15 lat, u których stężenie kapilarne we krwi wynosiło poniżej 2,2 mmol na litr przy przyjęciu . Pacjenci w wieku poniżej dwóch lat zostali wykluczeni z tej części badania z powodu ilości krwi wymaganej do celów badawczych. Przez pierwsze cztery miesiące wszyscy pacjenci byli testowani pod kątem hipoglikemii; ponieważ tylko jeden pacjent, u którego stwierdzono hipoglikemię w tym okresie, nie miał zmienionej świadomości, tylko pacjenci ze zmienioną świadomością byli testowani pod kątem hipoglikemii podczas pierwszych czterech miesięcy.
W przypadku każdego z pierwszych 25 pacjentów z hipoglikemią wybrano pacjenta, u którego wystąpiła ostra choroba z biegunką i stężenie glukozy we krwi pomiędzy 3,3 a 9,0 mmol na litr w chwili przyjęcia
[więcej w: eskulap oświęcim, kaszel psychogenny, komorowskiego 12 kraków ]