Skip to content

Hipoglikemia podczas biegunki u dzieci – występowanie, patofizjologia i wyniki ad

1 rok ago

44 words

Pacjenci z hipoglikemią (przypadek) i normoglikemią (kontrolni) byli dobrani pod względem wieku i stanu odżywienia, przy użyciu następujących kategorii: wiek – od 24 do 47 miesięcy, od 48 do 71 miesięcy, od 72 do 119 miesięcy i od 120 miesięcy do 15 lat; waga – <60 procent Narodowego Centrum Statystyki Zdrowia (NCHS) 7 mediana dla wieku, 60 do 74 procent mediany dla wieku i . 75 procent mediany dla wieku. Pierwszego pacjenta zidentyfikowanego po przyjęciu pacjenta, który spełnił kryteria dopasowania, wybrano do kontroli. Liczba pacjentów kontrolnych została ograniczona do 25 z powodu ograniczeń liczby testów, które można wykonać. Ponadto, tych 25 pacjentów było ogólnie reprezentatywnych dla ogólnej populacji szpitali w zakresie stanu odżywienia i patogenów jelitowych zidentyfikowanych w ich stolcach i było odpowiednie do porównania z grupą hipoglikemiczną. Przy obliczaniu ciężaru dla wieku zastosowano masę po korekcji odwodnienia (jeśli występuje). Pacjenci byli uważani za marazmowi, jeśli ich waga w odniesieniu do wieku była mniejsza niż 60 procent mediany NCHS i jeśli mieli oni cechy kliniczne typowe dla marazmu, takie jak rzadkie, łamliwe włosy, apatia, wyniszczenie i charakterystyczne zmiany skórne; uznano, że mają kwashiorkor, jeśli obecny jest obrzęk żywieniowy.
Protokół badania
Po stwierdzeniu hipoglikemii lub zidentyfikowaniu odpowiedniego pacjenta kontrolnego, od rodziców lub krewnych pacjenta zażądano świadomej zgody na udział w badaniu. Jeśli udzielono zgody, cewnik teflonowy wprowadzono do żyły przedłokciowej i krew wciągnięto do probówki zawierającej szczawian potasu i fluorek sodu w celu oznaczenia poziomu glukozy w osoczu; do probówek z heparyną litową do oznaczania peptydu C-peptydu, P-hydroksymaślanu, mleczanu, alaniny, kortyzolu, adrenaliny, norepinefryny i poziomów hormonu wzrostu; do schłodzonej probówki z heparyną litową zawierającej aprotyninę w celu oznaczenia stężenia glukagonu w trzustce w osoczu; i do nietraktowanej probówki do oznaczania poziomów albuminy surowicy, bilirubiny i aminotransferazy asparaginianowej. Krew uzyskano również dla pełnej morfologii krwi, hodowli bakteriologicznej i pomiarów elektrolitów i kreatyniny w osoczu. Podczas pobierania krwi inny członek zespołu badawczego uzyskał historię i przeprowadził badanie fizykalne. Pacjentów, którzy nie reagowali na polecenia słowne, którzy nie mogli być podnieceni, lub którzy mieli drgawki, uważano za nieprzytomnych.
Natychmiast po uzyskaniu krwi od pacjentów z hipoglikemią, 5,6 mmol (1 g) dekstrozy na kilogram masy ciała podano w czasie 5 do 10 minut do innej żyły niż ta stosowana do pobierania krwi. Następnie pacjenci otrzymywali dożylne płyny zawierające 278 mmol (50 g) dekstrozy na litr z szybkością określoną przez ich zapotrzebowanie na płyn (mediana szybkości wlewu podczas pierwszych 24 godzin hospitalizacji wynosiła 77 ml na kilogram masy ciała mierzonej przy przyjęciu; 11 do 265 ml na kilogram). Pobieranie próbek krwi w celu oznaczenia stężenia glukozy w osoczu i stężenia peptydu C powtórzono 15 minut oraz 1, 2, 4 i 24 godziny po początkowym pobraniu próbki; pobieranie próbek w celu oznaczenia poziomu .-hydroksymaślanu, mleczanu, alaniny, kortyzolu, adrenaliny, norepinefryny, hormonu wzrostu i glukagonu powtórzono po 4 i 24 godzinach
[hasła pokrewne: pramolan skutki uboczne, komorowskiego kraków przychodnia, okulux ]

0 thoughts on “Hipoglikemia podczas biegunki u dzieci – występowanie, patofizjologia i wyniki ad”

  1. [..] Blog oznaczyl uzycie nastepujacego fragmentu lekarz medycyny estetycznej[…]