2 , 3-Dideoksyinozyna (ddI) u pacjentów z zespołem nabytego niedoboru odporności lub zespołem związanym z AIDS – Faza I Próba cd

Charakterystyka 37 pacjentów w badaniu. Trzydziestu siedmiu pacjentów zostało włączonych do tego badania, a ich charakterystykę przedstawiono w tabeli 1. Trzydziestu pacjentów otrzymywało zydowudynę średnio przez 8 miesięcy (zakres od 2 do 21). Dwadzieścia pięć osób z 30 przestało przyjmować zydowudynę z powodu nietolerancji, głównie z powodu toksyczności hematologicznej (Tabela 1). Trzydzieści z 37 osób otrzymywało profilaktykę pneumokystycznego zapalenia płuc, najczęściej aerozolu pentamidyny. Wszyscy 37 pacjentów ukończyli co najmniej dwa tygodnie leczenia dożylnego i byli obserwowani przez co najmniej 10 tygodni. Średni czas trwania podawania ddI w badaniu wynosił 17 tygodni (zakres od 2 do 44), a średnia skumulowana dawka wynosiła 1,9 g na kilogram. Indeksy farmakokinetyczne
Tabela 2. Tabela 2. Stężenia maksymalne w osoczu uzyskane po dożylnym lub doustnym podaniu ddI. Po infuzji dożylnej wykryto średnie maksymalne stężenie ddI w osoczu od 1,2 do 76,3 .mol na litr (Tabela 2). Zaobserwowano średni okres półtrwania w osoczu wynoszący 1,3 godziny (zakres od 0,9 do 1,7), a stężenie ddI w osoczu zmniejszyło się w sposób dwuwykładniczy, bez dowodów na kumulację leku. Po doustnym podaniu ddI maksymalne stężenie leku w osoczu mieściło się w zakresie od 1,0 do 29,8 .mol na litr, z czasem do maksymalnego stężenia 0,6 do 1,0 godziny. Średni okres półtrwania ddI po podaniu doustnym wynosił 1,5 godziny (zakres od 0,8 do 2,7), bez gromadzenia leku. Średnia biodostępność ddI w dniu 16 u pacjentów otrzymujących dawki od 0,8 do 10,2 mg na kilogram wynosiła 0,40 . 0,18, a u osób otrzymujących dawki od 15,2 do 33,0 mg na kilogram wynosiła 0,23 . 0,09. Dostępność biologiczna ddI określona w dniach 16 i 43 była podobna.
Podanie dożylne
Dożylne podanie ddI było ogólnie dobrze tolerowane u wszystkich 37 osób. U 3 pacjentów wystąpiło łagodne zapalenie żył, które ustąpiło, gdy lek podawano w bardziej rozcieńczonym roztworze (tj. W całkowitej objętości 200 ml). U dwóch pacjentów wystąpiły łagodne grudkowo-grudkowe wysypki, które nie wymagały odstawienia leku i ustąpiły samoistnie. Jeden z pacjentów zgłosił palpitacje z podawaniem ddI, ale nie miał zmian elektrokardiograficznych. Od czasu do czasu zgłaszano przemijające łagodne bóle głowy podczas infuzji dożylnej. Nie zaobserwowano niekorzystnego wpływu na pomiary laboratoryjne podczas dwutygodniowego okresu wlewu dożylnego.
Administracja ustna
Tabela 3. Tabela 3. Częstość występowania neuropatii lub zapalenia trzustki u badanych pacjentów, zgodnie z doustną dawką ddI. Główne napotkane działania niepożądane to bolesny zespół neuropatyczny u ośmiu pacjentów i zapalenie trzustki u pięciu (Tabela 3). Zespół neuropatyczny obejmował mrowienie, pieczenie lub bóle w kończynach dolnych, szczególnie w podeszwach stóp. Ból był szczególnie widoczny w nocy, ale był również obecny przez cały dzień. Początkowo dyskomfort odnotowano podczas chodzenia, ale w bardziej zaawansowanych przypadkach ból zakłócał sen i rutynowe codzienne czynności. Badanie kończyn dolnych było nietypowe, z wyjątkiem sporadycznie zmniejszonego czucia wibracyjnego i zmniejszonych odruchów kostki
[hasła pokrewne: kaszel psychogenny, warfaryna, anna dziewit wikipedia ]